[الغيد بنت فواز]

اَلْخُوْفْ انَا ، وَ الآهْ ، تَنْهِيْدْ طِفْلَهْ !
. . . . . . هّزَتْ بَصَرْهَا ، تِسْتِعّـز ْبيدِيْنِيْ !
و انت اَلجِفَا لآ بّلْ ضِلْعَيّ ، غَفْلَه
. . . . . يَرْعِشْ بِيْ انْفَاسِيْ وْيِصْهِرْ حَنِيْنِيْ